Tjebbe Beekman
Tjebbe Beekman (Leiden, 1972) schildert op groot formaat stedelijke landschappen en interieurs. Een fabriekshal, de Amerikaanse beurs met beeldschermen en bureaus, façades van modernistische gebouwen en lege vertrekken met her en der een verdwaalde tafel, stoel of stapel boeken.Beekman werkt met acrylverf, maar verwerkt ook touw, ijzerdraad en zand in zijn werken. Hij brengt meerdere lagen verf aan, kadert gebieden van het doek af met tape en schildert deze vlakken vervolgens in een andere kleur. De ene keer smeert Beekman de verf rechtstreeks met zijn hand of vinger op het doek, dan weer brengt hij met een kwast – die in het niet valt bij de enorme afmetingen van het doek – minuscule wijzigingen aan.
De schilderijen zijn chaotische landschappen waar tegelijkertijd een ritme in aanwezig is. Deze herhaling is terug te vinden in Beekmans weergave van de stapeling van woningen en zijn visualisaties van boekenkasten en kaartenbakken. Structuur en ordening in een verwaarloosde en failliet verklaarde wereld: dat lijkt de boodschap te zijn die Beekmans doeken willen overbrengen.
Zowel de buitenkant als de binnenkant van gebouwen speelt een rol in Beekmans werk. Hij zoomt als het ware in en uit. Hij is geïnteresseerd in hoe mensen leven. Over de periode dat hij in Amsterdam woonde zegt hij: “Ik hoorde de buren, maar op straat zou ik ze niet herkennen. Een angstaanjagend idee: de buren in die blokkendozen zijn vreemden voor elkaar. Hun levens raken elkaar niet.”
Hoewel zijn werken te lezen zijn als beeldend commentaar op onze maatschappelijke en politieke werkelijkheid, zijn het in de eerste plaats uitvloeisels van zijn fascinatie hoe de ‘blokkendozen’ waarin wij wonen en werken ons veiligheid bieden, maar onze vrijheid in zekere zin begrenzen. “Alle architectuuropvattingen beïnvloeden mensen, hoe ze zich voelen en gedragen. Neem een kerk. Ik heb het idee dat zo’n gebouw de mens zijn nederigheid wil inpeperen. God is groot, jij bent klein! In Berlijn merkte ik dat bij flats uit de DDR-tijd de ramen vaak hoog zitten. Zelfde idee.”
Beekman studeerde aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag (1993-1997) en vervolgde zijn studie aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (2003-2004). Werk van Beekman maakte deel uit van (groeps)tentoonstellingen in onder andere het Stedelijk Museum Amsterdam, GEM (Den Haag), de Kunsthal (Rotterdam) en het Dordrechts Museum (Dordrecht).
Volgende kunstenaar: Ditteke Mensink
Ditteke Mensink (1965, te Nijmegen) is documentairemaker, schrijver en radiomaker. Haar werk wordt niet alleen in Nederland gepresenteerd, maar tevens op internationale festivals. Mensink won diverse prijzen, waaronder in 2010 een Gouden Kalf voor haar film FAREWELL in de categorie Beste Lange Documentaire.
In haar werk wordt ze gedreven door verwondering. Met een open blik observeert ze haar hoofdpersonen en hun wereld. Tekenend voor Mensink is haar aandacht voor een poëtische beeldtaal, die ze combineert met een krachtige verhaallijn.
Als dochter van een boekhandelaar en een maatschappelijk werkster groeide ze op in een omgeving waar twee hoofdlijnen - de poëzie en de realiteit – reeds aanwezig waren.
Ditteke Mensink maakt gebruik van beeld, literaire teksten, filmisch en auditief materiaal. Ze kiest telkens nieuwe thema’s en zoekt nieuwe vormen die bij het verhaal passen.
