Pauline Oltheten

De straat is Olthetens werkterrein. Daar bestudeert ze de toevalligheden en niet-toevalligheden die zich voordoen. Drie mannen in nette kleding die elk met een dichtgevouwen paraplu over straat lopen. Mensen op de markt die een lap stof omhooghouden waardoor ze zelf uit beeld verdwijnen. Twee mannen leunend tegen een metalen hek – waardoor de onderkant van hun colbert over het hekje heen valt.

Olthetens beelden zijn haarscherpe registraties. Ze tonen hoe mensen elkaars houding spiegelen en hoe ze een bepaalde afstand innemen ten opzichte van elkaar. Door in te zoomen op de patronen, gedragingen en gebaren onderzoekt Oltheten wat er gebeurt in de ruimte tussen mensen. Soms is ze net te kort getuige van een gebeurtenis om deze vast te kunnen leggen. In dat geval vraagt ze de persoon in kwestie om eenzelfde beweging nog eens uit te voeren.

De foto Tangible Objects toont hoe een jongen zijn hoofd ietwat gebogen door een raam met daarvoor horizontale en verticale spijlen steekt. Recht boven zijn hoofd hangt een handdoek. Het bijschrift van de foto luidt: “The boy hung this way out of the window while I was passing, exactly below the towel. As if he wanted to feel how it is to hang like a towel.” Olthetens beelden leggen een idee vast en maken mogelijke relaties, verbanden en overeenkomsten tussen mensen, plekken en dingen inzichtelijk.

Oltheten volgde haar opleiding aan de Academie voor Kunst en Vormgeving ’s-Hertogenbosch (2000-2004) en de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (2005-2006). Werk van Oltheten was te zien in het Stedelijk Museum Amsterdam, Galerie Fons Welters (Amsterdam), het Stedelijk Museum Schiedam en het Nederlands Fotomuseum (Rotterdam).