Zoro Feigl
Zoro Feigl (Amsterdam, 1983) maakt werk dat beweegt. Feigl is gefascineerd door waarom de dingen werken zoals ze werken, waarom iets beweegt zoals het beweegt.De installaties van Feigl bestaan veelal uit industriële materialen, zoals kabels, touwen en kettingen, die hij door aandrijving laat dansen, draaien, kronkelen of spartelen. Voorbeelden hiervan zijn dansende tl-buizen, naar het wateroppervlak bewegende tuinslagen, rondslingerende slierten suikerspin of ontkurkende champagneflessen.
Feigl probeert het gedrag van het materiaal zo goed mogelijk te doorgronden: het materiaal als een beest dat hij wil temmen. Of zoals Feigl zegt: “Proberen controle te krijgen en eigenlijk […] wat er daar gebeurt zo goed mogelijk leren kennen zodat je soort van snapt wat de verhoudingen zijn, hoe de krachten werken, waarom het doet wat het doet. En op het moment dat je dat een beetje snapt, kan je ermee gaan spelen en dan kan je dat gaan beïnvloeden en de boel dirigeren.”
Volgende kunstenaar: John Appel
John Appel studeerde Klassieke Talen aan de Vrije Universiteit en studeerde in 1987 af aan de Filmacademie in Amsterdam. Hij heeft meer dan 40 documentaires gemaakt zowel voor de bioscoop als tv. Hij heeft een persoonlijke stijl ontwikkeld, dicht bij zijn hoofdpersonen, gebaseerd op wat hij noemt 'emotionele research'. Zijn films zijn veelvuldig nationaal en internationaal bekroond, o.a. de IDFA Award for Best Feature Length Documentary (1999) voor zijn portret van volkszanger André Hazes, Zij gelooft in mij. Deze film was ook de grootste documentaire bioscoophit in Nederland van de afgelopen 50 jaar. Zijn film The last victory (2003) werd o.a. genomineerd als Best European Documentary. In 2009 won hij o.a. de IDFA Award for Best Dutch Documentary voor zijn persoonlijk film The Player, over de goklust van zijn vader. Wrong Time, wrong place (2012), over de rol van het toeval in het Noorse drama rond Anders Breivik, was de openingsfilm van IDFA. Recentelijk maakte hij Eritrea Stars (2015), over het gevluchte nationale voetbalelftal van Eritrea, en Magie van de Montage (2015), over artistieke en ethische dilemma's in de montagekamer.
Johan Appel is mentor bij internationale workshops, o.a. het Greenhouse Development Programme voor filmmakers uit het Midden-Oosten, en Aristoteles Workshop in Roemenië. Hij geeft masterclasses over de hele wereld en was jurylid bij grote festivals als IDFA, Karlovy Vary en Visions du Reël.
