Koen Vermeule
Koen Vermeule (Goes, 1965) schildert landschappen die door de mens zijn vormgegeven. Dit wordt duidelijk door de stukken geasfalteerd wegdek en omgeploegde of met zeil afgedekte akkers die hij in beeld brengt.Hij stelt het weidse karakter en de uitgestrektheid van het landschap centraal. De horizonnen zijn dominant en de luchten indrukwekkend. Vermeules doeken zijn contrastrijk. Enerzijds door het sterke kleurgebruik, anderzijds door de reflecties en schaduwen die veelvuldig aanwezig zijn.
Naast de landschappen, waarin zelden mensen te zien zijn, staan jongeren in de stedelijke omgeving centraal. Twee meisjes die, gezeten op een stoepje, verveeld voor zich uit kijken of een jongen die voorovergebogen naar zijn telefoon staart. Vermeule zoomt in op het gedrag dat jongeren ‘in de tussentijd’ vertonen. “Of het nou Amsterdam, Tokyo of New York is: overal zie je jongeren die er hetzelfde uitzien en zo’n beetje dezelfde dingen doen.”
Er ontstaat een spanning in het werk doordat het vluchtige van de handeling – het spelen met een telefoon of het maken van een foto – in verf gevangen iets eindeloos krijgt.
De jongeren in Vermeules stedelijke omgevingen maken een in zichzelf gekeerde indruk. Er wordt nooit rechtstreeks contact met de toeschouwer gelegd: ze zijn aan het telefoneren, laten hun hoofd rusten op hun knieën of verschuilen zich achter een fototoestel.
Vermeule schildert met olie- en acrylverf. Daarnaast werkt hij op papier en maakt grafiek. Vermeule studeerde aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam (1990-1992) en aan TeHaTex Tilburg (1983-1988). Werk van Vermeule was onder meer te zien in Rijksmuseum Twenthe (Enschede), Borzo (Amsterdam) en het Stedelijk Museum Schiedam.
Volgende kunstenaar: Sherman De Jesus
Bekroond regisseur Sherman De Jesus werkte als filmcriticus en festivaldirecteur en begon in de jaren zeventig met het maken van vele uren documentaire voor televisie en theaters. Hij regisseerde talrijke documentaires in coproductie met de Nederlandse Publieke Omroep inclusief Gods Eigen Parochie, Lang Leve het Bruine Monster en De Indiaan Baarde een Neger. Alles Moet Nieuw – Piet Zwart (FIFA Montréal), Alles is Licht – Jan Henderikse, Jan Schoonhoven – Beambte 18977 (Solomon R. Guggenheim Museum) en De Zero Revolutie – Henk Peeters. Sherman De Jesus is een van de oprichters en eerste directeur van het Nederlands Film Festival; hij lanceerde tevens de eerste Nederlands Filmmarkt in 1985 en is initiator van de Cinema Militants Lezing. Hij was lid van de Gouden Kalf jury, lid van de stuurgroep van het International Documentary Festival Amsterdam en hij was bestuurslid en penningmeester van het Mediafonds.
